Fetal ekokardiyografi gelişmiş ultrason cihazları yardımı ile fetal kalbin değerlendirilmesi işlemidir. Fetal kalp, doğumsal anormalliklerin en sık görüldüğü organdır ve kardiak anomalilerin doğum öncesi saptanması doğumun zamanlaması, yeri ve doğum sonrası tedavinin planlanması açısından son derece önemlidir.

Fetal ekokardiyografi rutin olarak gebeliğin 19- 22 haftaları arasında detaylı ultrasonografi taramasının bir parçası olarak yapılmaktadır. Bu taramada, fetal kalbin konumu, diğer organlarla ilişkisi, büyüklüğü, karıncık, kulakcık ve bunlar arasındaki bağlantılar, kalpten çıkan büyük damarlar, kalbe giren ana toplar damarlar, bunların komşuluk ve seyirleri, kalbin ritmi, perikard  zarı ve sıvısı değerlendirilmektedir. Fetal kalp asimetrik, girift ve kompleks yapısıyla nedeni ile detaylı ultrasonografinin en zor ve önemli kısmını oluşturur. Fetal pozisyon, kalın cilt altı yağ dokusu, fetal hareket, myom, gölgelenme gibi nedenlerle yeterli görüntülenme sağlanamayan olgularda ekokardiyografi bir hafta sonra tekrar edilebilir.

Doğumsal kalp anomalileri açısından yüksek risk altındaki bebekler gebeliğin 11- 14 haftaları arasında, ikili testin bir parçası olarak, vajinal ulrason ile değerlendirilebilirler. Yine ikili tarama testinde ense kalınlığı artışı ya da anormal duktus venozus akımı saptanan bebekler erken dönemde fetal ekokardiyografi ile değerlendirilmelidirler.

 Fetusün doğumsal kalp hastalıkları açısından risk altında olduğu durumlar şunlardır;

1. Tip 1 ve tip 2 diyabetik anne çocukları
2. Anne ya da önceki çocukta doğumsal kalp hastalığı öyküsü
3. Kilolu anne bebekleri
4. Teratojenik laç  (kumadin, antidepresan, antiepileptic vs) kullanım öyküsü olan anne bebekleri
5. Anormal ikili ve üçlü tarama test sonuçları olan gebelikler